Ten odcinek jest niewątpliwie najtrudniejszym odcinkiem na całym szlaku. Rozpoczynamy startem z pola biwakowego w Barnimiu, najlepiej wcześnie zaraz po śniadaniu. Od razu wpływamy do rezerwatu – „Drawskiego Matecznika”, porośniętego z obydwu stron wiekowym bukowym lasem. Płynących w ciszy zachwycą widoki dzikiego ptactwa i zwierząt przemykających wzdłuż brzegów. Widok na brzegu lisów, borsuków, saren, dzików czy będącej symbolem Drawieńskiego Parku Narodowego wydry, nie należy tu do rzadkości, te lasy są również siedliskiem niezwykle rzadkiego węża „Gniewosza”. Kolejno następującymi po sobie meandrami docieramy do Zatomia, a po jego minięciu wśród niezliczonych łąk docieramy do kolejnego rezerwatu o niezwykle ciekawej nazwie – „Tragankowe Urwisko”. Za nim mijamy z lewej strony dopływ niewielkiej rzeczki Słopicy, a po kilku kolejnych meandrach, docieramy do mostu i niebawem po lewej stronie ukazuje nam się na lewym brzegu, duże, położone w rozwidleniu Drawy i Korytnicy leśne pole namiotowe – Bogdanka, gdzie czeka na nas zasłużony, po całym dniu wrażeń odpoczynek.