Ruszamy ze Stanicy przy Punkcie Informacji Turystycznej, przepływamy pod mostem i wpływamy na J.Adamowo. Za nim rzeka wkracza do Drawieńskiego Parku Narodowego niosąc nas coraz silniejszym nurtem. Za mostem drogowym w Drawniku rzeka wita nas dużymi uskokami i wartkim bystrzem. Za progiem należy się trzymać w środku nurtu by uniknąć osadzonych na brzegu głazów i kamieni, zalegający w całym korycie na odcinku ok. 2km. Tu nurt jest niezwykle wartki, a w przewężeniach nawet rwący i na tym właśnie odcinku nadaje Drawie charakteru wręcz górskiej rzeki. Prócz zalegających całe koryto głazów narzutowych dodatkowym utrudnieniem są tarasujące koryto rzeki pnie drzew, które wraz z bystrym nurtem są dodatkową nie lada atrakcją. Po ich pokonaniu przez ok. 2 km aż do Barnimia nie napotkamy już więcej tego rodzaju trudności. Kolejną atrakcję na rzece dla kajakarzy jest znajdujący się pod mostem w Barnimiu dość spory najeżony sporymi głazami kamienny próg. Ten odcinek przez wielu kajakarzy jest uważany za najtrudniejszy na całym szlaku spływu kajakowego Drawą, przy czym jest najdzikszym i najpiękniejszym zarazem. Uroku nadają mu nie tylko rwące odcinki, zalegające w korycie kamienne głazy i tarasujące koryto zwalone drzewa, ale i niezwykle urokliwe krajobrazy. Może dlatego właśnie pomimo nawet tych trudności wielokrotnie zmuszających do przenoszenia kajaków warto zmierzyć się z tym szlakiem by przedrzeć się przez pradawne bory niczym zielonym tunelem ze splecionych konarów i gałęzi. Na koniec docieramy do położonego w Barnimu po prawej stronie pola namiotowego, gdzie kończymy nasz dzisiejszy spływ.